Przyznam się wam szczerze, że nie czytałam poprzedniej serii autorek, mimo, że miałam na nią chęć, bo pojawiały się tam i wampiry i różne inne takie nadprzyrodzone stworzenia.
Niestety nigdy nie było mi po drodze. Niemniej teraz postanowiłam sięgnąć po nową serię matki i córki. Głownie ze względu na temat przewodni, a mianowicie wiedźmy.
Każdy z nas słyszałam o mieście Salem i o słynnym procesie rzekomych wiedźm, które miały tam uprawiać czary. Odką tylko powstała ta legenda, ludzie zaczęli pisać książki i tworzyć filmy. Niesłychanie wdzięczny temat do opowiadań.
Książka skusiła mnie nie tylko cudowną i wyjątkową okładką, ale też ciekawym opisem. Nie mogłam się doczekać kiedy w końcu uda mi się zagłębić w jej historię.
Nie czytywałam żadnych opinii wcześniejszych, ale dopiero teraz widzę, że większość niestety nie jest pochlebnych, ale czy słusznie?
Otóż....dawno, dawno temu, w miasteczku Salem, pewnej wiedźmie udało się umknąć wprost spod szubienicy, używając przy tym naturalnych mocy, płynących z wnętrza ziemi, posługując się wiedzą o ziołach, zaklęciach i intencjach. Wiele dni uciekała na zachód, gdzie drogę wskazała jej bogini, aż natknęła się na wyjątkowe miejsce, w którym krzyżowało się pięć potężnych linii mocy. To właśnie tu Sara Good założyła miasteczko Goodeville, a na planie pentagramu zasadziła drzewa, które miały przez kolejne wieki strzec bram do pięciu podziemnych światów.
Potomkinie Sary rokrocznie odprawiały przy bramach rytualne ceremonie, wzmacniając bariery chroniące ludzki śmiertelny świat przed najgorszymi z najgorszych z podziemi. Wieki płyną i wszystko wydaje się być w jak najlepszym porządku.
Mercy i Hunter Good, szesnastoletnie bliźniaczki, oprócz tego, że są wiedźmami, są też najnormalniejszymi pod słońcem nastolatkami. Chodzą do liceum, jedna zakochuje się w zabójczo przystojnym rozgrywającym licealnej drużyny futbolowej, druga wciąż marzy o spotkaniu miłości swojego życia, najlepiej żeńskiej. Niespecjalnie ujawniają przed rówieśnikami swe magiczne umiejętności, ale kiedy w Goodeville zaczynają dziać się złe, a nawet bardzo rzeczy, siostry muszą nie tylko posiąść nową wiedzę, ale też poprosić o pomoc w walce z mrokiem swych szkolnych przyjaciół. Zwłaszcza że prastare drzewa strzegące świat przed demonami zaczynają gnić, a w spokojnym dotąd miasteczku w ciągu kilku dni zostają zamordowane trzy osoby…
Ogólnie przeważają u mnie bardziej pozytywne odczucia nad negatywnymi. Bardzo podoba mi sie fakt, że fabuła osadzona jest we współczesności. Z jednej strony mamy XXI wiek, a z drugiej zaklęcia i pisma sprzed 400 lat, które są praktykowane i działają. Niestety, tu minus nie tylko, jest jej za mało, ale została zepchnięta troszkę na drugi plan, co jest według mnie nieudanym zabiegiem, bo przecież to o nią tu chodziło cały czas. Poza tym brakowało mi bardzo większego wyjaśnienia na czym dokładnie polega, skąd się bierze.
Fajnie została przedstawiona relacja sióstr bliźniaczek. Wydaje mi się, że taka więź jest czymś wyjątkowym i unikatowym, czymś co mogą czuć tylko bliźniacy. Niby identyczne z wyglądu, ale tak skrajnie różne.
Dodatkowo fajnym akcentem jest wplecenie bóstw z mitologii, fajny zabieg, który dodaje nieco świeżości do fabuły. Połącznie ich jako "opiekunów" wiedź, fajny manewr.
Niestety książka straciła na uroku przez infantylność głównych bohaterek. Są one w szkole średniej, a więc książka skierowana do młodzieży i też z takimi problemami się tu w większości spotykamy, prócz oczywiście wiedźmiej mocy, z którą nie do końca potrafią sobie dziewczyny poradzić.
Niemniej czekam na kolejny tom, bo dziewczyny w swoim rozgardiaszu są ciekawymi osobami. Najbardziej mnie nurtuje, czy w kolejnej części ta magia przejmie górę nad resztą wydarzeń, mam nadzieję, że tak.
Kinga
Za możliwość przeczytania dziękuję Wydawnictwu Jaguar
